วินเชนโซ สกามอซซี (
อังกฤษ: Vincenzo Scamozzi) (
2 กันยายน ค.ศ. 1548 -
7 สิงหาคม ค.ศ. 1616) เป็น
สถาปนิกและนักเขียนเกี่ยวกับงาน
สถาปัตยกรรมชาวอิตาลี ใช้ชีวิตอยู่ในเมืองวีเชนซา (Vicenza) และ
เวนิส (Venice) ในช่วงท้ายของศตวรรษที่ 16 วินเชนโซ สกามอซซี น่าจะเป็นบุคคลที่สำคัญที่สุดในยุคนี้โดยเป็นช่วงต่อระหว่าง
อานเดรอา ปัลลาดีโอ (Andrea Palladio) กับ
บัลดัสซาร์เร ลองเกนา (Baldassarre Longhena) ซึ่งลองเกนาเป็นลูกศิษย์คนหนึ่งของวินเชนโซ วินเชนโซเกิดที่เมือง
วีเชนซา (Vicenza) บิดาเป็นนักสำรวจ (surveyor) และผู้รับเหมาก่อสร้าง (building contractor) นาม จาน โดเมนีโก สกามอซซี (Gian Domenico Scamozzi) วินเชนโซได้มีโอกาสไปเยือน
โรมในปี 1579-1580 แล้วย้ายไปเวนิสในปี 1581อิทธิพลของสกามอซซีต่อโลกของ
สถาปัตยกรรมนั้นมีอย่างสูงส่ง โดยเฉพาะจากงานเขียนชื่อ
แนวคิดสถาปัตยกรรมสากล (L'Idea della Architettura Universale หรือ The Universal Idea of Architecture) เป็นงานเขียนชิ้นสุดท้ายของ
ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาเกี่ยวกับทฤษฎีทางสถาปัตยกรรม ถูกพิมพ์เผยแพร่ด้วย
ภาพพิมพ์แกะไม้ (woodcut illustrations) ในเวนิส เมื่อปี 1615 วินเชนโซยังได้เขียนเกี่ยวกับชีวิตการประกอบวิชาชีพของเขา ซึ่งทำให้
หนังสือเล่มนี้กลายเป็นเหมือนกับเครื่องมือทางการประชาสัมพันธ์ของเขาไป วินเชนโซได้บันทึกงานออกแบบ แปลน รูปด้าน ทั้งงานที่ได้สร้างจริงและงานที่ไม่ได้สร้าง รวมทั้งงานที่เป็นลักษณะของจินตนาการที่เหนือเทคโนโลยีในยุคนั้นอีกด้วย วินเชนโซเป็นสถาปนิกผู้หนึ่งที่เข้าใจคุณค่าของการประชาสัมพันธ์ตัวเองผ่านทางงานเขียนที่ประสบความสำเร็จ